maandag 11 april 2011

De Kosjere Slacht in Nederland

Er waait een gure wind door Nederland.  In het Nederland dat Mark Rutte wil terugggeven aan de (echte) Nederlanders is voor mensen die dingen anders doen dan anderen niet veel plaats meer. Een goed voorbeeld hiervan is het dreigende verbod op kosjer slachten. Dit initiatief wetsvoorstel van de Partij voor de Dieren lijkt, nu de PvdA reeds voor het debat (en vóór beantwoording van de vragen) haar standpunt heeft bepaald, op een meerderheid in de Tweede Kamer te kunnen rekenen. Daarmee zou een eind komen aan 400 jaar traditie in Nederland.

Een rustige beschouwing van het voorstel leert dat Tweede Kamer dit voorstel niet moet aannemen. Het wetsvoorstel
  • houdt onvoldoende rekening met de realiteit van de slacht
  • is niet gebaseerd op eenduidig onderzoek;
  • gaat uit van verkeerde uitgangspunten; en
  • is een schending van de grondrechten van de Joodse gemeenschap in Nederland. 
Ook in het kille Nederland van Mark Rutte en zijn gedoogvrienden moeten wetten worden gemaakt op basis van feiten en in het kader van de grondwet en relevante verdragen. Ik zet de argumenten tegen het wetsvoorstel hieronder verder uiteen. In de hoop dat de rede prevaleert.

Allereerst de realiteit van de slacht.  Het wetsvoorstel van de PvdD is symboolpolitiek. De rituele slacht van dieren betreft maar een fractie van het aantal dieren dat in Nederland wordt geslacht: minder dan 1%. De kosjere slacht vormt op zijn beurt weer een fractie van de rituele slacht. Het wetsvoorstel betreft dan ook maar een heel klein deel van de dieren die in Nederland worden geslacht. Het treft de Joodse gemeenschap echter in haar ziel.

De meeste dieren in Nederland worden geslacht door middel van een industrieel slachtproces. Bedwelming is ooit ingevoerd om dit proces mogelijk te maken. Bedwelming vindt veelal plaats door middel van een kopschot of een elektriseerbad. In dit proces wordt niet per dier gemonitord of deze wijze van bedwelmen effectief was. Onderzoek laat ook zien dat deze vorm van bedwelming in een aanzienlijk deel van de gevallen niet werkt. Zie bijvoorbeeld V.A. Hindle et. al. Electrical water bath stunning of poultry, Rapport 200, Animal Sciences Group Wageningen, Maart 2009 (p. 43) [I]t is highly probable that large numbers of birds are inadequately stunned during current usage of the water bath technique in slaughterhouses.” 

Ritueel slachten is geen industrieel maar een individueel proces. Elk dier wordt apart en met de hand geslacht. Anders dan bij industrieel slachten bestaat er dan ook geen mogelijkheid dat een slacht misgaat. Een van de kerntaken van de rituele slachter is ervoor te zorgen dat het dier snel wordt geslacht. Het is zeer de vraag of dierenwelzijn gebaat is bij het faciliteren van het industriële slachtproces ten koste van de rituele slacht. De Partij van de Dieren gaat hieraan voorbij door voortdurend te blijven verwijzen naar onderzoeken waaruit (unaniem nog wel) zou blijken dat de rituele slacht dierenleed vergroot. Dierenwelzijn is vermoedelijk het meest gebaat bij vegetarisme. De individuele slacht is in dat kader vermoedelijk een goede tweede - al ontbreekt vergelijkend onderzoek tussen het individueel slachten en industrieel slachten  geheel.

Het onderzoek waar de PvdD zich op baseert is bovendien ook overigens bepaald niet eenduidig.  Zie bijvoorbeeld S. D. Rosen, Physiological insights into Shechita, Veterinary Record 2004 (759-765), die concludeert dat [s]hechita is a painless and effective method by which to stun and dispatch an animal in one rapid act”. Of  zie T. Grandin Euthanasia and slaughter of livestock, Journal of the American Veterinary Medical Association 204/1994 (1354‐1360) die in een onderzoek naar dierenwelzijn en slacht, waaronder rituele slacht, rapporteert dat “before Shechita, at the moment of the incision, and immediately after Shechita there was no flinching and no reflex defence response suggestive of any sensation of pain.” Belangrijk hierbij is dat in vrijwel alle voorbereidingshandelingen de rituele slacht niet verschilt van de reguliere slacht. Er kan dan ook niet gezegd worden dat uit wetenschappelijk onderzoek eenduidig zou blijken dat onbedwelmd slachten tot verminderd dierenwelzijn leidt. Veelzeggend in dat kader is dat in voornoemd rapport Grandin concludeert dat “the single most important determinant of good animal welfare in a slaughter plant is the attitude of management”. In dit laatste opzicht verschilt rituele slacht op geen enkele wijze van reguliere slacht - op het punt van individuele aandacht dan natuurlijk na. 

Vervolgens lijkt de Tweede Kamer bij haar afwegingen uit te gaan van verkeerde uitgangspunten. Joden hebben in Nederland ritueel geslacht sinds de 17e eeuw. In de behandeling in de Tweede Kamer, de toelichting van indienster en in antwoord door woordvoerders op de vragen van verontruste leden van de Joodse gemeenschap is gesuggereerd dat ook na invoering van een verbod op onbedwelmd slachten kosjere slacht mogelijk zal blijven. Dit berust op een misverstand. De Joodse ritus verzet zich categorisch tegen het (reversibel of irreversibel) voorafgaand bedwelmen van dieren.  Na invoering van een dergelijke wet zal de Joodse gemeenschap in Nederland aangewezen zijn op import of vegetarisme. Import zal plaatsvinden uit landen waar vanuit Nederland in het geheel geen zicht is op de gebruikte slachtmethodieken of dierenwelzijn. Ook daarmee sorteert het wetsvoorstel een averechts effect.

Tenslotte: het initiatief wetsvoorstel is onrechtmatig. De Raad van State heeft (terecht) geconstateerd dat het ritueel slachten een grondrecht is. Dit is in lijn met de opvattingen van het EHRM (zie Cha'are Shalom ve Tsedek v. France, EHRM 27/6/2000, Application 27417/95). Grondrechten mogen alleen beperkt worden in uitzonderlijke en dringende omstandigheden. Het bestaan van dergelijke omstandigheden is niet aangetoond. Ook is niet aangetoond dat het wetsvoorstel proportioneel is voor het beoogde doel. Als het voorstel wet zou worden is de kans dat het bij de rechter stand houdt klein. Ook wetten mogen immers worden getoetst aan het EVRM. Een Nederlandse rechter zal, met de Cha'are uitspraak van het EHRM in de hand, moeten constateren dat een verbod op ritueel slachten onrechtmatig is. Hij zal een verbod dan ook buiten werking stellen. De suggestie van de PvdD dat als er sprake zou zijn van 'dierenleed' (quod non) de grondwet of het het EVRM buiten werking geplaatst zou moeten worden berust niet op een juiste interpretatie van de systematiek van grondrechten. Deze zijn er juist om de essentiële waarden van minderheden te behoeden tegen de dictatuur van de meerderheid en de waan van de dag.

Het wetsvoorstel ritueel slachten is voor de Joodse gemeenschap in Nederland een emotioneel en belangrijk onderwerp. Het is dan ook teleurstellend dat in de aanloop naar het debat hierover geen interesse is getoond in de achtergrond, geen overleg is geweest en geen inschatting is gemaakt van de consequenties. De kleine Joodse gemeenschap in Nederland is kwetsbaar. Voor haar bescherming en voortbestaan is zij afhankelijk van de mate waarin de omgeving bereid is om haar rechten te respecteren. Het voorstel over de rituele slacht is een stap in de verkeerde richting.

4 opmerkingen:

  1. De scherpe reageerder die zag dat dit stuk grote gelijkenis vertoont met het stuk van Robbert op http://robbertbaruch.nl/ heeft het helemaal bij het rechte eind. Wij putten beiden uit dezelfde bron. Een stuk dat wij samen schreven. En voor de goede orde: ik waardeer feedback, kritisch of anderszins, zeer. Maar anonieme reacties worden altijd gedelete.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goed stuk, gaat alleen wel voorbij aan de gevolgen van de rituele (halal) slacht in in een industriële context. Het aan de lopende band ritueel slachten vergroot het lijden voor dieren. Er wordt niet gewacht op het intreden van de dood (kan bij runderen na een halssnede nog enkele minuten duren) met het 'uitkleden' van het dier.
    Maar wat ik mij afvraag: waarom is verdoofd ritueel slachten voor joden niet bespreekbaar? Het lijden wordt beperkt en de dieren zijn niet dood of ziek op het moment dat ze worden geslacht. Dat is de reden waarom moslimorganisaties er wel mee hebben ingestemd. Alleen bijzonder strenge moslims verzetten zich tegen de verdoving. In Frankrijk voeren ze een felle campagne tegen onder andere de moskee van Parijs die geen problemen heeft met de verdoving.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het lijkt me dan ook dat het de industriële setting is van het slachtproces en het gezeul met de dieren waar een eind aan moet komen - niet aan de slacht dmv een snelle haal met een vlijmscherp mes..
    Misschien weet de dierenpartij dat ook wel en is dit hun manier om de martelgang van dieren in een doodsfabriek aan de kaak te stellen. Buitengewoon wreed en onnozel zou dat zijn, maar iets beters kan ik er niet van maken

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goed stuk. De wetenschap en de politiek brengen zichzelf in discrediet bij dit soort acties.
    In GB wordt industrieel kosher geslacht op het hoogste nivo (ook glatt kosher) en laat zien hoe zelfs in zo'n geval het dier niet meer lijdt (pijn, stress, lijden, bewustzijn zijn subjectieve begrippen).
    zie http://www.youtube.com/watch?v=ojWgRS3wpqA
    Het is een serie, maar met enig geduld stuit je vanzelf op de shechitah.
    Ik zal dit stuk toevoegen aan het forum, waar ik veel over dit debat verzameld heb:
    http://www.noachieten.nl/forum/viewforum.php?f=6

    Mattitjahu

    BeantwoordenVerwijderen